De olympische bobsleighpiste van la Plagne, die uniek is in Frankrijk, kan rekenen op mannen met een onovertroffen knowhow. Alhoewel zij meestal onzichtbaar zijn, zijn het toch zij, die de ervaring mogelijk maken. Ontmoeting met een van die mannen “in de schaduw” David, beroeps glacier.
Bij de piste van La Plagne terecht gekomen als hij 18 jaar oud was, heeft David een grote ervaring met het ijs. Wanneer men hem zoekt is hij in de bocht nr. 10, daar waar het echt gaat om de snelheid van de afdaling. Door middel van raften, drenken en matchone worden de 19 bochten met een lijn bewerkt en dat is wat hij leuk vindt.
“Hard werken voor een resultaat vol finesse, deel uitmaken van die arbeiders die werken in de schaduw en de koude... als men niet aan ons denkt betekent het dat alles goed gaat.”
Er bestaat geen school voor glaciers, en geen handleidingen op het Internet; hier wordt alles van man tot man overgedragen en indien fitness vereist is, is de teamgeest onbetwistbaar. Men schat dat er om en bij de 200 glaciers zijn ter wereld en weinigen hebben de internationale ervaring van David. Hij was in Vancouver voor de Olympische Spelen en is nadien naar Sotchi en Pyeongchang vertrokken voor de olympische homologering met gans de ploeg van La Plagne.
Elke land bezit zijn eigen technieken; elke piste vergt een bijna emotionele aandacht. Maar de piste van la Plagne heeft haar gelijke niet, in de ogen van de glacier. Buitengewoon technisch, wordt deze ijsslang van 1,5 km elke winter getemd voor sporters en touristen.
En omdat David in alles tot het uiterste gaat, verkoopt hij ‘s zomers roomijs in de Landes!
