Wij hebben Manon ontmoet, 28 jaar, sinds 3 jaar herderin te Granier, op de zonnehelling tegenover La Plagne. Met haar openhartige glimlach en haar ogen die sprankelen waren wij onmiddellijk overtuigd dat zij ons een mooie geschiedenis zou vertellen, haar geschiedenis. Daarenboven blijkt haar duet met Tim zeer vruchtbaar te zijn: op de markt worden haar yoghurts en kazen verkocht als kleine broodjes! Wij hebben haar geheimen willen doorgronden en gedurende enkele ogenblikken deel uitmaken van haar leven als herderin.
Maar vooreerst, hoe wordt men herderin?
Manon heeft een passie voor dieren. Om deze genegenheid tot zijn recht te kunnen laten komen volgde zij het beroepsbrevet als verantwoordelijke van een landbouwbedrijf. Daar ontmoette zij Timothée, en samen beslisten zij ervaring op te doen op de alpenweiden. Manon weet dat nog niet… maar het zal voor haar een ontdekking zijn. Daar, hoog in de bergen, te paard tussen de Beaufortain de de Tarentaise, leeft zij in nauw contact met de dieren. Ze leeft met en dank zij de dieren, verzorgt ze, beschermt ze, leidt ze…
Om hun project van de schapenstal van Bonvillard te laten rijpen hebben zij tijd nodig, een opleiding in kaasverwerking bij het ENIL van Poligny, en een goede dosis moed: op 25 jarige leeftijd richten zij hun bedrijf op en vestigen zich te Granier.
En dan, beroepsidylle of confrontatie met de natuur?
Op basis van haar gulle lach gaan wij ervan uit dat Manon een idylle beleeft. Na 3 jaar uitbating kan ze zich gelukkig achten: zij leeft dank zijn haar kudde schapen, zij is haar eigen baas, elke dag is een nieuw ontdekking. Zoals zij zegt: “het geluk bestaat erin als men ’s morgens vroeg opstaat om de 150 schaapjes te vervoegen die nog slapen... “ Dus... droom werd waarheid...
Als we haar vragen waarom zij houdt van dit beroep, is haar antwoord duidelijk : “wanneer ik mijn kazen verkoop op de markt ben ik fier te weten dat ik ze zelf gemaakt heb. Het zijn onze schapen die de grondstof leveren en het zijn onze handen die de tomes maken”. Deze diversiteit van activiteiten draagt bij tot de interesse voor zo een beroep en tot de passie die ervoor nodig is.
Want de medaille heeft uiteraard een keerzijde. Herderin zijn dat betekent 7 dagen op 7 werken van oktober tot augustus, op te staan vóór zonsopgang en leven met de grillen van het leven. Een ziek lam wacht niet, even min als een onweder! Toch moet het benadrukt dat Manon verwonderd was, vooral omwille van het gemak waarmee zij zich aangepast heeft, zij die nooit hield van ’s morgens vroeg...
Een dag met Manon, hoe ziet dat eruit?
4h30 – wakker worden, zij herinnert zich dat ze van haar beroep houdt en gaat omhoog naar de alpenweide, naar haar schapen
5h30 – het is het ochtendmelken, zij zit vooraan voor de zonsopgang
6h30 – terwijl Manon de schapen terugbrengt naar de weide begint Tim met het bewerken van de melk van de dag voordien (uit de vorm halen, verwarmen, yoghurt vormen)
7h30 – Manon vervoegt Tim in de kaasfabriek met de melk van de ochtend, en de twee zijn in de “bereiding” tot ‘s middags.
12h00 – pause voor het middageten en siesta!
14h00 – terug naar de kaasfabriek om de yoghurt uit de oven te halen en alles klaar te maken voor de markt van de volgende dag
15h00 – Manon en Tim gaan weer omhoog naar de alpenweide, de schapen wachten ongeduldig op hen
16h30 – tweede melking van de dag
17h30 – terugkeer naar de kaasfabriek met de melk
18h30 – opening van de boetiek voor rechstreekse verkoop; wij raden U aan de kinderen mee te nemen, ze zullen begeesterd zijn door de dieren van de hoeve en door het onthaal van de herders!
19h30 – einde van de dag (oef !)
Doen wij U watertanden?
Door al dat gepraat over kaas, kan U zich een mooi stuk indenken op uw plateau? Wij ook! U kan de schapenstal van Bonvillard elke week vinden op de markten van Moûtiers, Aime en Bourg-Saint-Maurice. U kan ook rechtstreeks naar de hoeve gaan op het einde van de dag. Raadpleeg de uurregeling op de Facebook pagina.
En wat gaat U daar vinden? Hun specialiteit, de Brebichon. Vergelijkbaar met de Reblochon door zijn textuur en zijn romigheid, bezit hij de eigenschappen van geitenkaas: lichter en beter verteerbaar. Gesmolten op aardappelen of “cru” met een glaasje wijn, de Brebichon zal U verrassen. Tim en Manon maken ook tome, bleu et yoghurts.
Het gamma is breed en beantwoordt aan een grote vraag. Dank zij de trend van schapenmelk, het success kwam snel. En Manon vermaakt zich met haar klanten, waarvan een haar toevertrouwt: “ik heb nog steeds niet aan mijn kinderen gezegd dat zij schapenyoghourt aten! Het is zo zacht dat zij het verschil niet voelen...”
Wist U? Hij is de beste vriend van de mens en ook een harde werker: de hond, natuurlijk. Rechterarm van de herder, de ene bewaakt de kudde, terwijl de andere de kudde leidt. Timothee heeft er een kunst van gemaakt en neemt deel aan de wedstrijden waar de kuddehonden hun capaciteiten tonen. Het is duidelijk dat de schapen van Bonvillard hun meester gevonden hebben!
